Yalnızlığın On Bir Hali

Amerika’nın Belki De En Hüzünlü Yazarı Yates’den Yalnızlığa On Bir Balad

Richard Yates’in en ünlü öykü kitabı nihayet Türkçede! Yates savaş sonrasında, Amerikan Rüyası’nın o altın yıllarında New Yorklu sıradan insanların hayal kırıklıklarını anlatıyor: Ofis çalışanları, ikinci sınıf dergilerde didinen yazar namzetleri, savaş gazileri, ölümsüzlük arayan taksi şoförleri, kronik tüberküloz hastaları ve hayatlarındaki tatminsiz kadınlar, öğretmenlerinden utanan öğrenciler.

İletişimsizlik ve yanılsama içindeki ilişkilerinde kapana kısılmış bu insanlar hayatlarının asla istedikleri gibi olmayacağının idrakiyle mutsuzlar. Zaaflar ve korkaklık yüzünden küçülen yaşamlar her öyküde karşımıza çıkıyor. Savaş sonrası Amerika’sının ışıltılı vaatlerinin kazananı olmayı bekleyen bu insanlar, gerçekleşmeyen arzularıyla birlikte donakalmış bir hüznün içinde hapisler. Richard Yates o benzersiz gözlem gücüyle hüznün, mutsuzluğun ve yalnızlığın yalın gerçekliğinde yatan hakikati yakalayıp çıkarmayı başarıyor.

“Yates, Fitzgerald ve Hemingway’le birlikte 20. Yüzyılın tartışmasız en büyük üç Amerikan yazarından biridir.” – David Hare

Richard Yates, Amerikan Rüyası’nın altın yılları 1950’leri anlattığı öykülerinde, o rüyada kendine bir yer bulamayanların sarsıcı portrelerini çiziyor.

Yalnızlığın On Bir Hali, savaş sonrası New York’unun taksi şoförlerini, yazar namzetlerini, banliyöde yaşayan erkeklerini ve onların tatminsiz, ihmal edilmiş eşlerini, savaş gazilerini, ofis çalışanlarını anlatıyor. İster orta sınıf, ister bohem olsunlar, ister kentte ister banliyöde yaşasınlar, bu insanların çoğu cesaretsizlikten kaynaklanan derin bir yalnızlıktan mustarip; bu öykülerin kahramanları denememenin utancını, deneyip de başarısız olmanın hayal kırıklığına tercih ediyorlar.

Richard Yates o benzersiz gözlem gücüyle hüznü ve yalnızlığı sade ve hakiki bir dille anlatmayı başarıyor.

“Yates, Dublinliler’in New York versiyonunu yaratmış adeta.”

-The New York Times-

“Bir Amerikalı tarafından yazılmış en iyi öykü kitabı.”

-Kurt Vonnegut-