Liya Lu

Pelin Özer (1972) Farklı yazınsal türlerdeki çalışmalarıyla 2004’ten itibaren çeşitli edebiyat dergilerinde yer aldı. Birçok dile çevrilen şiirlerinden bir seçki 2014’te Uzay Çiçeği/Weltallblume adıyla Almanya’da çift dilli olarak yayımlandı. 2010’da Boğaziçi Kitap Fuarı kapsamında düzenlenen Haiku ödüllerinde Jüri Özel Ödülü’ne değer görülen Pelin Özer, 17 Haziran (2011) adlı romanıyla 2012 Duygu Asena Roman Ödülü’nü kazandı. Cam Kulübeler (2007), Atlasın Bir Ucunda (2015) ve Beyaz Ev (2019) Özer’in şiirlerini ve poetik metinlerini bir araya getiren diğer yapıtlarıdır.

Liya Lu, Pelin Özer’in 2004-2021 yılları arasında yazdığı şiirlerden geniş bir kesiti dört bölüm halinde buluşturuyor. “En eski masal”a, aşka, başlayana ve bitene, lekesi aya vurduğunda kendini ele veren yalnızlığa yazılmış, büyük uzay çiçeğinin ten hamurundan doğacağına inanan bir şiir. Liya Lu‘da Pelin Özer, göklerin sır yurduna, “hiç kimseye ait olmayan yere”, dağ sularının ıslığını bilen kuşların hafızasından geçerek varılacağını fısıldıyor bir kez daha. Liya Lu, harflerin taşlara denk olduğu “Tanrı yazı”nda zamanın çıtırtısını, seslerin şarkılı akışını duymuş bir yazıya götürüyor bizi. Şiir: Aşinası olduğumuz acının mürekkebi; kabuk bağlasa da bağlamasa da!