^{Kur'an Kitaplığı}Kur'an-ı Kerim'de İman-Amel İlişkisi

Kur'ân'ın en temel kavramlarından biri olan “îmân”ın mânâsı ve onun amel ile ilişkisi hakkındaki tartışmalar, hicrî birinci yüzyılın ilk yarısında Hâricîlerin büyük günah işleyen bir Müslümanın kâfir olduğunu ilan etmesiyle başlamıştır. O zamandan bugüne kadar, bu kavramlarla ilgili olarak çok farklı görüşler ortaya konulmuştur. Bu kavramlar, günümüzde de aynı önemi korumaktadır. Çünkü dün olduğu gibi, bugün de bu kavramlar hakkındaki bazı yanlış yaklaşım tarzları birtakım sorunlar ortaya çıkarmaktadır.

Prof. Dr. Ömer Aydın'ın kaleme aldığı Kur'ân-ı Kerîm'de İman-Amel İlişkisi adlı çalışma, bu alanda büyük bir boşluğu doldurmaktadır. Eser, iki temel konu üzerinde yoğunlaşmaktadır. Birincisi, îmân kavramının Kur'ân açısından aksiyonel boyutunu ortaya koyarak, bu boyutun îmân ile olan yakın ilişkisini ele almak ve hiç amel etmeksizin “Ben mü'minim” demenin Kur'ân açısından yeterli olup olmadığını incelemektir. Eserde incelenen bir diğer konu ise, insanların birbirlerine yönelttikleri kâfir, münâfık gibi nitelemelerin Kur'ân ölçüleriyle bağdaşıp bağdaşmadığıdır. Ayrıca eserde, îmân kavramıyla, özellikle de onun amel boyutuyla ilgili olarak tarihî süreç içerisinde ortaya çıkan bütün görüşler değerlendirilmiş, Kur'ânî temeli olmayan anlayışların yanlışlıklarına dikkat çekilerek, özellikle îmân-amel ilişkisinde Kur'ân'ın nasıl bir tavır takındığı anlatılmaya çalışılmıştır.